D-dimer jest produktem rozpadu krzepnięcia, charakterystyczną oznaką wcześniejszej aktywności krzepnięcia.

Ostrzeżenie przed samookaleczeniem

Domyślam się, że diagram Venna przedstawiający osoby, które zdecydowały się poddać szczepionkom przeciwko COVID, i tych, którzy polegają głównie na medycynie naturalnej w swojej opiece zdrowotnej, mają bardzo mało punktów przecięcia.

Sceptycyzm wobec medycyny konwencjonalnej jest silny wśród tych, którzy widzieli niepożądane działanie farmaceutyczne na siebie i swoich bliskich. Tak więc ten rosnący kontyngent ma tendencję do unikania medycyny konwencjonalnej, jeśli nie jest to konieczne, wybierając zamiast tego chiropraktyków, naturopatów, akupunkturzystów, zielarzy i homeopatów jako głównych dostawców.

Jednak w mojej praktyce nadal istnieje niewielka mniejszość rzadko konsultujących się zwolenników farmacji, zarówno wśród nowych pacjentów, jak i tych, których nie widziałem od lat — od czasów sprzed COVID. W moim przypadku, jako praktykującego lekarza naturopaty, w mojej praktyce było łącznie dwanaście osób, które zdecydowały się poddać szczepieniu przeciwko COVID przed naszą konsultacją.

Co się stało z dwunastoma osobami zaszczepionymi na COVID-19

Niestety pacjent, którego dawno nie widziałem, zmarł nagle i niespodziewanie jedenaście dni po przyjęciu jednej dawki szczepionki na COVID. Dwóch innych było w remisji choroby nowotworowej po zakończeniu leczenia w naszej klinice odpowiednio przez 14 i 5 lat. Rak tej ostatniej osoby powrócił w ciągu kilku miesięcy po szczepieniu.

Inny nigdy nie miał raka, ale nie widziałem go od czasów przed COVID, i czuł się zastraszany, by dostać dwa zastrzyki, nie wiedząc, że wystawiam zwolnienia lekarskie. Dowiedziałem się o zastrzykach COVID tych czterech osób od początku do połowy 2021 r. Żaden z tej czwórki nie wrócił na opiekę po szczepionkach na COVID, ani na laboratorium D-dimerów.

Konsultowałem się później z każdym z pozostałych ośmiu pacjentów. Spośród nich zaoferowałem trzem nowym pacjentom, od początku 2022 r., laboratorium D-dimerów, a oni odmówili. To pozostawia pięciu pozostałych pacjentów zaszczepionych na COVID od połowy 2022 r. Spośród nich widziałem czterech powracających pacjentów, których nie widziałem od czasów przed COVID.

Zaleciłem tej czwórce oraz bardzo nowemu pacjentowi (w sumie pięciu), aby każdy otrzymał laboratorium D-dimerów, abyśmy mogli mieć pojęcie o wpływie szczepionek na COVID i czy rozsądne byłoby podjęcie jakichkolwiek działań , i każdy z nich zgodził się na pobranie krwi dla tego laboratorium.

Więc poniższe dane pochodzą od tych pięciu pacjentów. Warto zauważyć, że fibrynogen, PT/INR, płytki krwi i troponina były w normie. Spośród nich tylko D-dimer był poza zakresem.

Sam, Tim, Ann, Joe i Jen (wszyscy bardzo różnią się od swoich prawdziwych imion) mają od wczesnych lat 60-tych do wczesnych 80-tych. Cała piątka miała co najmniej jedną szczepionkę na COVID. Wszyscy są pewni, że nie mieli żadnych dawek szczepionki przeciwko COVID aż do lata 2022 r. Większość dawek miała miejsce w 2021 r., a ostatnia na początku 2022 r. Wszystkie laboratoria D-dimerów zostały pobrane w ostatnim kwartale 2022 r.

Ale najpierw wyjaśnienie D-Dimerów

D-Dimer jest białkiem składającym się z dwóch części lub „meru”, stąd dimer. D odnosi się do prawoskrętnej lub prawoskrętnej struktury spiralnej. Zamówiłem to laboratorium, ponieważ D-dimer jest produktem rozpadu fibryny, więc pomaga wiedzieć, czy doszło do nadmiernego krzepnięcia. Obecność wysokiego D-dimeru świadczy o tym, że organizm walczył (z pewnym sukcesem) z jednym lub kilkoma zakrzepami, które były utrzymywane razem przez nici fibrynowe.

Pytałem moich pacjentów zaszczepionych na COVID (oraz innych pacjentów z wywiadem sercowo-naczyniowym), czy możemy pobrać do tego laboratorium, ponieważ daje mi to znać, czy musimy szczególnie uważnie obserwować lepkość krwi, czas krzepnięcia, ryzyko zakrzepów i/lub strategii rozrzedzania krwi. (Które wszystkie otwierają nową puszkę robaków, ponieważ trwa również homeostatyczna antykoagulacja i nie można ryzykować ani nadmiernego krwawienia, ani krzepnięcia. Jest to więc zupełnie inny zestaw wyzwań dla tych, którzy mieli „zakrzep”).

Teraz przyznaję, że jest to bardzo mała retrospektywna seria przypadków. To powiedziawszy, okazuje się, że wszyscy oprócz jednego z moich pacjentów, którzy zgodzili się na laboratorium D-dimerów, wracają powyżej normalnego zakresu. Sam i Tim byli mniej więcej odpowiednio potrójni i poczwórni, co stanowiło szczyt normy po dwóch dawkach szczepionki COVID. Ann znajdowała się na 79. percentylu bardziej hojnego laboratoryjnego zakresu referencyjnego. Wszystkie pięć jest znacznie powyżej zakresu w następującym zakresie Medscape < 250 ng/mL.

Medscape odnosi się do odniesienia klinicznego Mosby’s Diagnostic & Laboratory Test Reference, wyd. 14. Elsevier, 2019, KD Pagana, TJ Pagana i in., w którym zakres odniesienia D-dimeru wynosi < 250 ng/mL.

Skąd: D-Dimer

Oto interpretacja Medscape poziomów D-dimerów:

W przeciwieństwie do innych markerów skłonności do zakrzepów, wysoki poziom D-dimerów może odzwierciedlać przewlekłą tendencję do tworzenia i degradacji aktywnej fibryny, czyli skłonność organizmu do nadmiernego krzepnięcia, jak również homeostatyczny sprzeciw wobec tej tendencji, co prowadzi do (w pewnym stopniu) udanego rozpad fibryny, czyli usuwanie skrzepów. (Co ciekawe, wszyscy moi pacjenci zaszczepieni na COVID byli normalni pod względem wszystkich innych wskaźników krzepnięcia i wskazówek, które testowaliśmy: płytek krwi, fibrynogenu, PT / INR i troponiny, ale wszyscy mieli poziomy D-dimerów. Sugeruje to pewną pomyślną normalizację homeostatyczną, że większość niefortunnych ofiar „zakrzepu” nie była w stanie osiągnąć).

D-dimer jest często używany jako wskaźnik, wraz z obrazowaniem płuc, czy zakrzepica żył głębokich rozwinęła się w zatorowość płucną. Żaden z moich pięciu pacjentów powyżej nie miał ani nie rozwinął zatorowości płucnej, chociaż Jen miała małą DVT, teraz rozwiązaną.

Stany, które mogą być skorelowane z podwyższonym poziomem D-dimeru, obejmują zakrzepicę żył głębokich, zatorowość płucną, ostry udar, rozwarstwienie aorty lub inne anomalie przepływu naczyniowego, urazowe uszkodzenie mózgu i raka.

Zakresy odniesienia D-dimerów

D-dimer jest uważany za normalny w USA, gdy jest poniżej 500 ng/mL lub 250 ng/mL. Okazuje się, że jest odwrotnie skorelowany z długowiecznością. W czteroletnim badaniu z udziałem 17 359 pozornie zdrowych, losowo wybranych osób dorosłych w wieku > 35 lat, średnia wieku 55 lat, w południowych Włoszech, zgłoszonych w 2013 r. przez Di Castelnuovo, de Curtis i wsp., D-dimery nie wykazały istotnego związku z wiek, płeć, palenie tytoniu, BMI [wskaźnik masy ciała], spożycie alkoholu, nadciśnienie lub cukrzyca.

Jednak zgodnie z mniejszymi wcześniejszymi badaniami wysokie stężenie D-dimerów we krwi było niezależnie związane z wyższymi wskaźnikami późniejszej śmierci z dowolnej przyczyny. Stwierdzono, że ryzyko wzrasta dla D-dimerów > 210 ng/ml.

Z Di Castelnuovo, de Curtis i wsp., Tabela 4, zgony ze wszystkich przyczyn wypaczały się silnie w kierunku najwyższego kwartyla wyników D-dimerów, chociaż było to osiem procent badanej populacji; odwrotnie, zwróć uwagę na długowieczność związaną z niskim (< 221) D-dimerem:

Od: Di Castelnuovo, de Curtis i wsp., Związek poziomów D-dimerów ze śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny

Oto rozkład poziomów D-dimerów, z ryzykiem i C/I dla każdego poziomu.

Od: Di Castelnuovo, de Curtis i in. Związek poziomów D-dimerów ze śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny.

Narysujmy teraz rozkład poziomów D-dimerów tej śródziemnomorskiej dorosłej populacji sprzed COVID w porównaniu z poziomami, które znaleźliśmy w naszej erze COVID, u pacjentów zaszczepionych na COVID:

To rozróżnienie między zdrową, dorosłą populacją Włochów z 2013 r. a pięcioma pacjentami ze Stanów Zjednoczonych zaszczepionymi na COVID jest dość wyraźne.

D-dimer ma tendencję do zwiększania się wraz z wiekiem. Aby dostosować się do tego znanego wzrostu, jednocześnie będąc w stanie rozsądnie wykluczyć podejrzenie zatorowości płucnej, w tym artykule BMJ zaproponowano rosnące odcięcie normalnego D-dimeru o dekadę, jak następuje. [Zwróć uwagę na prawdopodobną literówkę, w której 950 jest zaznaczone dwukrotnie na osi y zamiast 950 i 850.]

Od: R Douma, G legal, et al. Potencjał odcięcia D-dimeru dostosowanego do wieku

Trzech z moich pięciu pacjentów omówionych powyżej nadal znajdowało się znacznie powyżej granicy dla ich (lub dowolnej) grupy wiekowej według kryteriów BMJ. Podczas gdy średni wiek uczestników badania włoskiego wynosił 55 lat, średni wiek uczestników mojego badania wynosił 76 lat.

Dlatego, aby uwzględnić tę znaczną różnicę wieku, przypisałem następnie przewagę opartą na wieku każdej z pięciu w tej ostatniej, odejmując 100 punktów D-dimerów na dekadę (= 10 punktów na rok) w wieku powyżej 55 lat, zgodnie z obliczenia artykułu BMJ. To sprawiłoby, że tabela skorygowana o wiek wyglądałaby następująco, nadal znacznie różniąc się od danych włoskich:

Dostosowanie do wieku nadal powoduje, że wszystkie pięć osób zaszczepionych przeciwko COVID w USA znajduje się powyżej granicy optymalnego D-dimeru <221 z włoskiego badania. W przeciwieństwie do artykułu BMJ, duże włoskie badanie nie wykazało związku poziomów D-dimerów z wiekiem.

Podwyższony D-dimer i szczepienie przeciwko COVID

Od lutego 2021 roku obserwuje się nowy zespół kliniczny, immunozakrzepową trombocytopenię wywołaną szczepionką (VITT), charakteryzującą się zarówno krzepliwością, jak i małą liczbą płytek krwi. Te dwa zjawiska mają zwykle przeciwne skutki, ponieważ płytki krwi są wymagane w kaskadzie krzepnięcia, która jest 14-składnikowym procesem tworzenia bariery dla krwawienia, czyli skrzepu.

W studium przypadku naukowcy stwierdzili wcześniej znacznie podwyższone stężenie D-dimeru = 9050 mcg/l FEU = 9050 ng / ml = 18 x górna granica 500 ng / ml u pacjenta z trombocytopenią i rozległą zakrzepicą żylną tydzień po jej dawce przypominającej COVID w postaci zastrzyku firmy Pfizer-Biotech.

Inny przypadek VITT wystąpił 10 dni po drugiej dawce szczepionki Moderna z D-dimerem 1890 ng/ml i zmarł 12 dni po przyjęciu do szpitala. Inny pacjent VITT miał D-dimer 6,8 mg/L = 6800 ng/ml 20 dni po dawce przypominającej Moderna. Inny (wcześniej zdrowy) 76-letni pacjent z VITT miał D-dimer = 17 400 ng/ml dwa dni po swojej pierwszej szczepionce Pfizer. Jego prezentacja w szpitalu wyglądała następująco:

Amerykańskie Towarzystwo Hematologiczne ogranicza kryteria rozpoznania VITT jako występujące od 4 do 42 dni po szczepionce przeciwko COVID przed wystąpieniem objawów, wraz z obecnością jakiejkolwiek zakrzepicy żylnej lub tętniczej oraz trombocytopenii z liczbą płytek krwi < 150 x 109/l, oraz wyraźnie podwyższone D-dimery (>4 razy górna granica normy). Parametry te wykluczałyby powyższego 76-letniego niefortunnego pacjenta, który zgłosił się dwa dni po swojej pierwszej szczepionce Pfizer, chociaż spełniał inne kryteria określone przez ASH.

System żółtych kart rządu Wielkiej Brytanii zgłosił „445 przypadków poważnych zdarzeń zakrzepowo-zatorowych ( skrzepów krwi ) z jednoczesną trombocytopenią (niską liczbą płytek krwi) w Wielkiej Brytanii po szczepieniu szczepionką COVID-19 Astra Zeneca”, głównie po pierwszej dawce, do 23 listopada , 2022. Ten sam system wykrył w tym okresie 33 takie przypadki po szczepionce Pfizer i osiem przypadków po szczepionce Moderna.

Istnieją jednak przeciwstawne perspektywy, jak następuje.

To badanie obserwacyjne z udziałem 567 pracowników służby zdrowia zaprzecza jakiemukolwiek powiązaniu między szczepionkami przeciwko COVID a podwyższonym poziomem D-dimerów.

Ten artykuł twierdzi, że VITT jest „rzadki” po szczepieniu przeciwko COVID i być może tak jest.

Jednak każdy z moich pacjentów zaszczepionych na COVID, którzy zgodzili się na badanie na obecność D-Dimerów, znajdował się na poziomie 79 percentyla (Ann) do powyżej (do znacznie powyżej) normalnego zakresu (Sam, Tim, Joe i Jen). Wszystkie pięć znajdowało się powyżej zakresu stwierdzonego w południowych Włoszech w 2013 r. dla optymalnej długowieczności (<221). Musiałbym wtedy zakwestionować sugestię, że zdarzenia zakrzepowe związane ze szczepieniem przeciwko COVID są albo nieistniejące, albo rzadkie.

Choroby skorelowane z podwyższonym poziomem D-dimerów

D-dimer może być stosowany między innymi jako wskaźnik ryzyka raka. W tym badaniu bardzo wysokie poziomy D-dimerów korelowały z większą częstością występowania raka:

Od:  Han, O’Hartaigh i in. Wpływ D-dimerów na predykcję

W przypadku tych ostatnich danych muszę zauważyć, że w grę może wchodzić zarówno przyczynowość do przodu, jak i do tyłu. Oznacza to, że może działać albo prokoagulacyjny efekt raka, albo rakotwórczy efekt zakrzepicy – ​​lub jedno i drugie. I były badania, które wspierają oba kierunki przyczynowości.

Nie dajmy się zwariować, ludzie

Spośród osób, które konsultowały się ze mną podczas COVID lub przez cały czas, prawie ostrzegałem wszystkich wokół mnie – przynajmniej tych, którzy stali wystarczająco długo, aby mnie wysłuchać – aby unikali tych szczepionek jak zarazy. Niektórzy, których nie widziałem od lat, a teraz żałują swoich ciosów, wyrazili złość, że nie wyciągnąłem ręki, aby ich ostrzec. Opublikowałem moje straszne ostrzeżenia dotyczące szczepionek COVID powyżej 21 lutego 2021 r., zanim większość Amerykanów zrobiła szczepionki przeciwko COVID, ale nie dotarłem indywidualnie do tysięcy pacjentów, którzy konsultowali się ze mną przez 16 lat mojej praktyki medycznej . Odpowiadam, że ja też nie stoję na krawędzi każdego klifu z tabliczką, która mówi:

Słuchaj, po prostu nie mogę być wszędzie i doradzać wszystkim, żeby przestali grać w rosyjską ruletkę albo nie spacerowali nocą po autostradzie. Jest tylko kilka ostrzeżeń, które mogę rozesłać, a te mają niezwykle mały zasięg. Wystarczy powiedzieć, skonsultujmy się (albo ze mną, albo z innym przeciwnikiem, krytycznie myślącym lub niezależnym lekarzem) przed podjęciem ryzykownych lub eksperymentalnych zastrzyków i innych wątpliwych praktyk.