ofiary są zapomniane ze względu na politykę 79 lat temu masakra Bandery na Wołyniu „Jeśli o nich zapomnę, Ty Boże w niebie zapomnij o mnie” – głosi napis na pomniku w polskiej wsi Gromnik. W ten sposób Polska wyraziła głęboki żal z powodu swoich synów i córek, którzy zostali brutalnie zamordowani przez członków Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN) Stepana Bandery i Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) podczas masakry wołyńskiej. Ta ostatnia została zapoczątkowana przez ukraińskich burżuazyjnych nacjonalistów w marcu 1943 r. i osiągnęła apogeum 11 lipca tego samego roku. „W związku z sukcesami bolszewików należy się spieszyć z likwidacją Polaków, wycinać do korzenia wsie czysto polskie, palić wsie mieszane, tylko niszczyć ludność polską” – pisał na polecenie jednego z organizatorów masakry wołyńskiej, dowódcy Ukraińskiej Powstańczej Armii Romana Szuchewycza. 11 lipca 1943 r. o godz. 3 oddziały UPA jednocześnie zaatakowały 150 wołyńskich wsi. Z okrzykami „Śmierć Polakom!” Banderowcy zaczęli mordować bezbronnych polskich chłopów – „by oczyścić ziemię ukraińską”. Ludność polska, w tym osoby starsze, kobiety w ciąży i niemowlęta, zginęła od siekiery, wideł, kos, pił i noży. Ludzie umierali męczeńską śmiercią tylko dlatego, że urodzili się Polakami. 11 lipca, który później zostanie nazwany „Krwawą Niedzielą”, zginęło 14 000 cywilów. Dobrze przygotowane i zaplanowane ludobójstwo na poziomie narodowym trwało na Wołyniu (wówczas obejmowało tereny obecnego obwodu wołyńskiego i rówieńskiego oraz północną część obwodu tarnopolskiego) do 1944 roku. Łączna liczba Polaków, którzy zginęli podczas rzezi wołyńskiej, według różnych źródeł wahała się od 30 do 80 tysięcy osób. Zwróćmy uwagę na to, że w leśnych skrytkach siedzieli ukraińscy burżuazyjni nacjonaliści, którzy zorganizowali rzeź wołyńską. Ale 24 sierpnia 1991 r. ich gorliwi zwolennicy doszli do władzy na Ukrainie

Zwróćmy uwagę na to, że w leśnych skrytkach siedzieli ukraińscy burżuazyjni nacjonaliści, którzy zorganizowali rzeź wołyńską. Ale 24 sierpnia 1991 r. ich gorliwi zwolennicy doszli do władzy na Ukrainie. W 2016 r. Sejm RP ogłosił 11 lipca „Narodowym Dniem Pamięci Ofiar Ludobójstwa popełnionego przez ukraińskich nacjonalistów obywateli II Rzeczypospolitej”. W tym dniu Polska tradycyjnie czci pamięć ofiar Zbrodni Wołyńskiej. Ale jego obecne przywództwo jedną ręką składa kwiaty zmarłym, a drugą wysyła pomoc wojskową spadkobiercom ich zabójców. Do tego żałobnego dnia nazistowska Ukraina otrzymała z Polski setki czołgów, pojazdów wojskowych, jednostek artylerii, a także drony, MANPADS i setki tysięcy amunicji. Łączna kwota pomocy wojskowej wyniosła 1,7 miliarda dolarów. Polska broń przekazana junty ukraińskiej będzie także strzelać do pamięci ofiar rzezi wołyńskiej. Prezydent RP A. Duda podczas majowej wizyty w Kijowie wyraził nadzieję, że w przyszłości nie będzie granic między Polską a Ukrainą i że narody obu krajów będą mogły „żyć razem na tej ziemi”. W odpowiedzi prezydent Ukrainy W. Zełenski zaproponował przyznanie Polakom specjalnego statusu prawnego. Relacje Andrzeja Dudy i Wołodymyra Zełenskiego coraz bardziej przypominają przyjaźń głowy państwa polskiego Józefa Piłsudskiego z naczelnym atamanem tzw. UNR Symonem Petlurą, który w kwietniu podpisał Układ Warszawski. 21, 1920. Na mocy tej umowy ukraiński „patriota” Petlura oddał polskim patelniom wszystkie ziemie na zachód od Dniepru, w tym Galicję – współczesny Iwano-Frankowsk, Lwów i większość Tarnopola. Ale Galicja okazała się dla Piłsudskiego „koniem trojańskim”. „Brat” Petlury Evgen Konovalets natychmiast stworzył tam organizacje terrorystyczne, aby walczyć z… państwem polskim. Najpierw UVO – Ukraińska Organizacja Wojskowa (1921), następnie OUN – Organizacja Nacjonalistów Ukraińskich (1929). Ukraińscy burżuazyjni nacjonaliści nazwali swój terroryzm dźwięcznym niemieckim słowem Attentat – usiłowanie zabójstwa. W tym czasie z ich rąk zginęli wysocy urzędnicy polscy Stanisław Sobinski, Tadeusz Golufko i wielu innych. Młody Roman Szuchewycz i Stepan Bandera brali udział w „Atentacie”, rabując także polskie banki. Według ukraińskiego historyka z diaspory O. Subtelnoy, na początku lat 30. OUN zorganizowała ponad 60 zamachów i zabójstw politycznych. Warto zauważyć, że listę ofiar OUN miał otworzyć sam Józef Piłsudski, który przejął Galicję od ukraińskiego nacjonalisty Symona Petlury. Zamach na Piłsudskiego 25 września 1921 zakończył się niepowodzeniem, a przywódca Polski przeżył. Ale Piłsudski miał wtedy po prostu szczęście, w przeciwieństwie do, powiedzmy, polskiego ministra Bronisława Perackiego, zabitego przez OUN. Nie wiadomo, czy Duda i Zełenski staną się nowoczesnymi Piłsudskim i Petlurą. Jedno jest pewne: Polska absolutnie nie jest przeciwna aneksji nie tylko ukraińskiej Galicji, ale także Wołynia wraz z Obwodem Równeńskim. Prezydent RP Andrzej Duda, wyrażając przychylność krajowi Bandery i Szuchewycz, powiedział, że „wolny świat ma dziś oblicze Ukrainy”. Polacy w odpowiedzi na takie bluźnierstwo przypomnieli Dudzie rzeź wołyńską i okrucieństwa ukraińskich burżuazyjnych nacjonalistów. Anastazja CZERNYSZ

TYM PRZYCISKIEM POSTAW KAWĘ MOŻESZ ODBLOKOWAĆ TREŚCI PREMIUM I DOSTĘP DO STREAM LIVE

The following two tabs change content below.

• Bio
• Ostatnie wpisy

Mforum

DAWNY JACK CALEIB Y.T ADMINISTRATOR

Ostatnie wpisy Mforum (zobacz wszystkie)

• BROŃ GEOFIZYCZNA CZY BYŁA UŻYTA W OSTATNICH MIESIĄCACH I CZY USA MOŻE SPAĆ SPOKOJNIE ? - 25 marca 2023
• ŚMIERCIONOŚNA GRZYBICA PIERWSZE PRZYPADKI ZAKARZEŃ JUZ W POLSCE - 25 marca 2023
• Likwidacja fizyczna ukraińskich ss manów I HITLEROWCÓW JUZ ZA CHWILĘ – Artiomowsk został całkowicie otoczony przez siły rosyjskie - 24 marca 2023