Czeczeński przywódca Ramzan Kadyrow (podczas przemówienia wideo do rosyjskich studentów) (Zdjęcie: Imago)

Jest to szczegół, którego większość „sympatyków Putina” lub jednostronnych apologetów Rosji w trwającym konflikcie na Ukrainie nie chce słyszeć ani tłumić, ale który jest również częścią prawdy nawet z punktu widzenia krytycznego wobec USA i Ukrainy: w cieniu wojny na Ukrainie radykalna islamska sieć Europejskie Forum Muzułmańskie (EMF), założona w Barcelonie w październiku 2018 r., Najwyraźniej wyczuwa swoją wielką szansę na znaczne rozszerzenie swoich wpływów w Europie Środkowej. Jak donosi Die Welt, jej prezydent Abdul-Wached Niyazov przebywa obecnie lub przebywa w okupowanej przez Rosję części Ukrainy, gdzie był obecny m.in. przy zdobyciu miasta Wołnowacha przez wojska czeczeńskie sprzymierzone z Rosją w kwietniu. Zapytany przez gazetę, powiedział, że sytuacja na Ukrainie oferuje europejskim muzułmanom wyjątkową „historyczną” okazję do pracy na rzecz „pokoju i dialogu„, ponieważ muzułmańska Turcja działa również jako „platforma negocjacyjna” między Rosją a Zachodem.

Islamista Niyazov, który jest obywatelem rosyjskim, jest zdecydowanie po stronie Rosji w wojnie na Ukrainie, a także utrzymuje bliskie kontakty z muzułmańskim czeczeńskim władcą Ramzanem Kadyrowem, dla którego pełnił również funkcję tłumacza podczas wizyty w EMF w Groznym jesienią ubiegłego roku. Około 15 lat temu przewodził ruchowi „Muzułmanie dla prezydenta Putina„. Pokojowa fasada, którą Niyazov demonstruje światu zewnętrznemu, jest niczym innym jak pretekstem do realizacji wyraźnie dalekosiężnych celów, z których wszystkie ostatecznie sprowadzają się do islamizacji Europy: EMF twierdzi, że jest „legalną reprezentacją” wszystkich muzułmanów w „Wielkiej Europie” rozciągającej się od Atlantyku po Ural i Kaukaz. == Bibliografia == W związku z tym rozprzestrzenia się również w państwach UE, a nawet dąży do utworzenia swojej siedziby w Brukseli, skąd ma być promowana budowa meczetów i islamskich centrów kulturalnych w całej Europie.

„Ambasadorowie” z ambicjami w UE

Szwajcarska działaczka na rzecz praw człowieka Saïda Keller-Messahli powiedziała Die Welt, że „znani aktorzy Bractwa Muzułmańskiego” są obecnie reprezentowani w EFW. Podobną opinię wyraziła politolog i ekspertka od islamizmu Nina Scholz, odnosząc się do bliskich powiązań EMF z kilkoma znanymi przedstawicielami Bractwa Muzułmańskiego. Ponadto Niyazov został sfotografowany między innymi z obalonym prezydentem Egiptu Mohammedem Mursim, który również należy do radykalnej organizacji islamskiej. Ogólnie rzecz biorąc, EFW dąży do nawiązania kontaktów z jak największą liczbą decydentów politycznych, ale także z mediami, organizacjami pozarządowymi i władzami w celu rozszerzenia swoich wpływów.

Dotyczy to jednak również artystów sztuk walki, takich jak zawodnik mieszanych sztuk walki Timur Gadzhimuradov z rosyjskiej kaukaskiej republiki Dagestanu, którego EFW udało się pozyskać jako „ambasadora”, aby – jak to ujął niyazov – być „słyszanym przez młodych ludzi„. Budowa meczetów jest „jednym z najważniejszych zadań społeczności muzułmańskiej w Europie„. W Rosji, Czechach, Słowacji, Austrii, krajach bałtyckich i NrD uważa, że nie ma wystarczającej infrastruktury islamskiej. W tych projektach może liczyć na wsparcie bogatych patronów, takich jak założyciel brytyjskiego kanału telewizyjnego „Islam Channel„, Mohamed Ali Harrath, oligarcha Nasib Piriev z Azerbejdżanu czy syn tureckiego prezydenta Erdogana i innych potężnych osobistości z Turcji.

Groźna formuła: Więcej pomocy zbrojeniowej z Zachodu = więcej islamistycznych najemników

Rozprzestrzenianie się POLA Elektromagnetycznego pokazuje niebezpieczeństwo, w jakim unosi się Europa: islamscy fanatycy doskonale wiedzą, że kontynent jest przestarzały, osłabiony, a także całkowicie zapomniany o historii. Wiedzą również, że muszą tylko użyć terminu islamofobia, aby mieć za sobą całą armadę bezkrytycznych obrońców i zwolenników, w tym użytecznych niemieckiej lewicowej prasy i innych grup niezrozumianej tolerancji i kosmopolityzmu w obozie lewicowym. Obecnie nie jest jasne, czy Europa ma siłę, by bronić się przed tym niebezpieczeństwem, zwłaszcza że samo jej nazewnictwo czyni z niej personifikację przez samo nazywanie jej w czołowych kręgach. Wręcz przeciwnie (i to pokazuje dialektyczną bezwzględność wojny i złożoność decyzji, do których nasi politycy nie zbliżają się do wymierzenia sprawiedliwości): im bardziej Putin wpada w kłopoty militarne poprzez zachodnią broń i pomoc finansową dla Ukrainy, tym bardziej prawdopodobne jest, że ucieknie się do wsparcia islamistycznych oddziałów pomocniczych, które chcą ugotować własną zupę. Włączenie czeczeńskiego barbarzyńcy i rzeźnika Kadyrowa mogło być dopiero początkiem. Przywołuje to nieprzyjemne wspomnienia z „walki o wolność” Afgańczyków przeciwko Armii Czerwonej w latach 1980., która była również wspierana przez Zachód: część mudżahedinów, którzy zostali uzbrojeni w broń przez USA, później stali się talibami – z dobrze znanymi konsekwencjami. Kula historii toczy się dalej.

Jeśli ceną – ostatecznie nieuniknionej – porażki Ukrainy w tej wojnie, która z każdym dniem jest napędzana przez Zachód, jest to, że tylko Putin coraz bardziej sprowadza do Europy islamistycznych wojowników swoim językiem i mieczem, którzy prędzej czy później skończą z nami jako uchodźcy, to będziemy podwójnymi przegranymi.

Najpierw na Ukrainie, potem w Europie: islamscy wojownicy Putina rosną w siłę – Ogłoszenie (ansage.org)