„Rzeki z nieba” to kolokwialne określenie na długie, wąskie kolumny wody spływającej z chmur. Na zdjęciach często jest obserwowane, jako podłużna smuga. Takie „rzeki” padają punktowo, trafiając z ogromną ilością wody na bardzo małą powierzchnię. Doświadczając takiego opadu, ma się wrażenie, jakby „ktoś na górze odkręcił kurek z wodą”.

Uważa się, że tego typu zjawiska odpowiadają za około 20 proc. całkowitego przepływu wody na Ziemi. Intensywne opady powoduję również katastrofalne powodzie.

Mogli chociażby przekonać się o tym mieszkańcy Zhengzhou w Chinach. W lipcu 2021 roku odnotowali oni rekordowy opad dobowy wynoszący 614 mm, czyli tyle, ile w wielu miejscach w Polsce w ciągu całego roku. W ciągu godziny podczas najbardziej intensywnego deszczu spadło aż 200 mm wody. Mieszkańcy mówili, że na kilkadziesiąt minut cały krajobraz zrobił się kompletnie biały od wody. Widoczność wynosiła zero.

W badaniu naukowców z Uniwersytetu Tsukuba w Japonii przeprowadzono symulacje komputerowe z wykorzystaniem danych meteorologicznych z ostatnich 60 lat. Na ich podstawie stwierdzono, że wraz ze zmianami klimatu „rzeki z nieba” będą pojawiać się coraz częściej w Japonii, Tajwanie, północno-wschodnich Chinach i w Korei.

Chociaż badania ograniczały się do terenów Azji Wschodniej, to naukowcy twierdzą, że ich wnioski mogą również się sprawdzać w innych częściach świata. Wzrost globalnych temperatur oznacza więcej wilgoci w powietrzu i tym samym bardziej intensywne będą opady w wielu miejscach.

Występowanie anomalnych opadów deszczu jest związane z barierą orograficzną. Wskazano za obszary narażone na „rzeki z nieba” Kolumbię Brytyjską w Kanadzie, zachodnie wybrzeże USA, ale także Europę.